Melo Niye Koşar

Bazı olaylar vardır hayatınızın ortasına bir makas atar ve artık hiçbirşey eskisi gibi olmaz. Sıcak bir haziran günü idi , erkek kardeşim arayıp babam beyin kanaması geçirmiş dediğinde o ana dair hatırladığım tek şey o hastaneye kadar arabayı nasıl kaza yapmadan kullanabildiğimdi. Arabayı kullanmıyordum aslında babamla kavga ediyordum yol boyunca. İşte doktorun dediğini yine yapmadı, sigara içmeye tekrar başladı , tekrar içki içmeye başladı , doktor zaten demişti bu şekilde yaşamaya devam edersen en fazla bir yıl sonra yine beyin kanaması geçirirsin. Bak dinlemedi yine aynı şey oldu diyerek hastaneye geldiğimi hatırlıyorum. İki koca gün babama ne olduğunu anlamak için heryere koşturup , her tanıdığım insanı arayıp babamla ilgili bir haber almanın ne kadar uzun bir süre olduğunuı düşünürken babam son dakika golü attı ve biz tam 1 koca yıl onu yoğun bakımda ne olduğunu anlamadan çaresizce beklediğimizi hatırlıyorum. Hayat ne enteresandı , herşeye gücünüzün yeteceğini ve buna donamımızın , birikimimizin , çevremizin yeterli olduğunu düşünürken aslında ne kadar çaresiz olduğumuzu bir şekilde öğretiyordu bize. Bu bir koca yıl boyunca , hiçkimse ile konuşmak istemediğimi farkediyordum. Bizler üzülünce kendimizi çevreye ve en önemlisi de kendimize kapatıyoruz ama o öfke , hayal kırıklığı ya da ne dersek adına o duygu sincice varlığını devam ettiriyor içimizde kaybolmuyor sadece şekil değiştiriyor , hayal kırıklığı yerini mide ağrısına , öfke bel ağrısına veya boyun ağrısına çeviriyor kendini. Bunu farkettiğimde , tek başıma ne yapabilirim diye düşünürken hayatıma hiçbir zaman ara vermek istemediğim yoga ve koşma girdi. Her ikisini de zaman geçtikçe sevmeye başladım. Bazen insanlar ilk görüşte severler ama ben gördükçe tanıdıkça üzerinden süre geçtikçe seviyorum galiba. Öyle ki çoğu zaman beni bu sebeb koşu ve yogaya başlatmış olsa bile artık o kadar çok seviyorum ki , çoğu zaman sebebinin ortadan kalktığını ve her ikisini de çok sevdiğim için yaptığımı düşünüyorum. Sigaranın zararlarını bilen her insan evladının , koşmanın faydalarını da bildiğine adım gibi eminim. O yüzden bunlardan bahsetmek istemiyorum. Ama koşu sayesinde iyi koşu akrabalarım oldu. yorgun hissettiğimde , umutsuz veya korkak hissettiğimde cesaretlendiren , ( ki itiraf ediyorum iflah olmaz bir korkağım ben , en iyi koşumda bile saatlerce mızmızlanmışlığım vardır ) bir yarışı bitirdiğimde omzuma dokunarak bak yaparsın demiştim diyerek bana güven aşılayan dostlar biriktirdim ve o dostluk bize #BiKoşuAdana ‘yı kazandırdı..

Hayatı #BikoşuAdana sıcaklığında paylaşabilmek dileği ile ..